l'orme de Saint-Pierre-des-Tripiers
Die echt oude en dikke iepen zie je niet zo veel in ons land. De iepenziekte heeft haar slag geslagen en dat wat er nog rest aan iepen moet vreselijk haar best doen om, al dan niet met een helpende menselijke hand, te overleven. In het zuiden van Frankrijk echter kwam ik er een tegen. Je verwacht het eigenlijk niet als je door de Gorges du Tarn rijdt dat er bijzondere bomen op korte afstand te zien zijn. Je moet er dan ook iets voor over hebben. Bruggetje over en dan een weg met stijgingen en afgronden die de meest ervaren chauffeur het stuur vaster doen beet nemen. Niet te veel naar rechts kijken, daar gaapt de afgrond en niet te veel denken aan het moment dat de motor het wel eens zou kunnen begeven. Uiteindelijk bereik je de cause, een langgerekte hoogvlakte die elke vorm van hoogtevrees doet vergeten. Op zo'n causse ligt Saint-Pierres-des-Tripiers. Een onooglijk gehucht met een aardige kerk en een nog aardigere iep. Oude, dik en majestueus.
Hoogtevrees is bij deze boom niet aanwezig.
Han van Meegeren
